Propozycje pracy z dziećmi 1 – 5 czerwca 2020 r.
1 czerwiec – Dzień Dziecka
Dzisiaj jest Święto wszystkich dzieci, także dzisiaj możecie robić ze swoimi rodzicami co tylko chcecie. To jest Wasz dzień i to Wy macie go spędzić najlepiej jak potraficie.
Podsyłamy kilka propozycji, gdybyście chcieli skorzystać:
- Rano zjadacie ulubione śniadanie
- Po śniadaniu wybieracie zabawę lub grę planszową, w którą zagracie z rodzicami
- Zabawa w kalambury, hasłami niech będą ulubione bajki
- Wybierzcie się na spacer, może przy okazji rodzice kupią ulubionego loda
- Myślimy, że każdy rodzic przygotował dzisiaj jakąś super niespodziankę dla Was
- Wybierzcie ulubioną książkę, którą rodzice Wam przeczytają
- Dzisiaj jest dzień, w którym musi być mnóstwo przytulasów
Życzymy Wam udanego i niezapomnianego dnia, spędźcie go dzisiaj najlepiej jak potraficie.
2 czerwiec – Dzieci na świecie
1. Zabawy ruchowe na rozbudzenie – Ćwiczenia mięśni grzbietu i równowagi
Dzieci stają na jednej nodze, kwiatek przygotowany z papieru lub bibuły kładą na kolanie zgiętej nogi uniesionej w przód. Starają się utrzymać równowagę tak, aby kwiatek nie spadł na podłogę. Potem następuje zmiana nóg
2. Zabawa Kwiaty rosną – kwiaty więdną.
Dziecko swobodnie biega po pokoju w rytm dowolnej muzyki, trzymając w ręku kwiat przygotowany do wcześniejszego zadania. Rodzic zatrzymuje muzykę, na hasło: Kwiaty kwitną, dziecko zatrzymuje się, staje na palcach i unosi kwiat w górę. Na hasło: Kwiaty więdną, przechodzi do przysiadu i kładzie kwiat przed sobą.
3. Słuchanie wiersza W. Febera „Dzieci świata”
W Afryce, w szkole, na lekcji
śmiała się uczniów gromada,
gdy im mówił mały Gwinejczyk,
że gdzieś na świecie śnieg pada.
A jego rówieśnik, Eskimos,
też w szkole, w chłodnej Grenlandii,
nie uwierzył, że są na świecie
gorące pustynie i palmy.
Afryki ani Grenlandii
my także, jak dotąd, nie znamy,
a jednak wierzymy w lodowce,
w gorące pustynie, banany.
I dzieciom z całego świata
chcemy ręce uścisnąć mocno
i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,
jak z nas samych wyrosną.
Rozmowa na temat wiersza
– Z czego śmiały się dzieci w Afryce ?
– Gdzie mieszkają Eskimosi?
– W co nie mogli uwierzyć Eskimosi?
– Czego potrzebują wszystkie dzieci?
– Co łączy dzieci na całym świecie?
4. Prezentacja praw dziecka, załącznik
5. Bajka „My dzieci świata”
6. Nauka piosenki „Jesteśmy dziećmi”
Tekst piosenki:
1. Czy jesteś z Afryki,
Czy też z Ameryki,
Nie jest ważne gdzie mieszkamy,
Bo jesteśmy tacy sami.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
2. Czy mówisz po polsku,
Czy też po japońsku,
Wszyscy dobrze rozumiemy,
Czego tak naprawdę chcemy.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
3 czerwiec – Koledzy z różnych stron świata
- Zabawy matematyczne z użyciem piłek, dziecko wykonuje polecenia rodzica:
– połóż piłkę przed sobą,
– połóż piłkę za sobą,
– połóż piłkę na kolanie, między nogami, obok siebie
- • Podrzucanie piłki określoną liczbę razy z głośnym liczeniem
- • Na podłodze wykonujemy okrąg, np. ze sznurówki. Rodzic wyznacza linię rzutu.
Liczymy rzuty trafione do celu.
3. Oglądanie ilustracji przedstawiających dzieci z różnych stron świata, ich domów, wypowiadanie się dzieci na temat ich wyglądu. ( karty z obrazkami w załączniku)
4. Globalne czytanie wyrazu ESKIMOS – napiszcie ręcznie bądź wydrukujcie. Wyklejanie napisu plasteliną. Wyklaskiwanie sylab wyrazu Eskimos.
5. Wygląd i mieszkanie Eskimosa
– W krainie tej zima trwa niemal przez cały rok. Nie ma tam drzew, a jedynie małe krzaczki, które zielenią się tylko przez kilka tygodni. Jak myślicie, czy da się mieszkać w takim strasznym zimnie? Co jest potrzebne aby wytrzymać w zimnie?
Bardzo ciepłe ubranie, czapka, rękawice, buty.
– Jak wygląda Eskimos?
Kurtka Eskimosa jest bardzo ciepła, żeby była cieplejsza nie zapina się jej tylko wkłada przez głowę. Wysokie buty jak i całe ubranie obszyte są futrem. Futro też mają pod butami na podeszwie, aby się nie ślizgać i szybko poruszać.
Mamy eskimoskie mają olbrzymie kaptury, większe niż tatusiowie – po to by nosić tam swoje malutkie dzieci. Nie wożą w wózkach ani sankach, tylko noszą w kapturach. ( zdjęcie w załączniku)
– Gdzie mieszka Eskimos? Igloo – napiszcie nazwę na kartce i połóżcie ją przed dzieckiem.
Igloo zrobione jest z bloków lodu. Wejście do niego jest bardzo malutkie. W środku jest jeden pokój. Na stole stoi lampka, ale nie taka z żarówką, tylko oliwna, pali się w niej foczy tłuszcz. Lampka daje nie tylko światło, ale można się przy niej ogrzać.
– W tej krainie jest bardzo dużo śniegu, czym poruszają się Eskimosi? Zdjęcie sań z załączniku
– Co jedzą Eskimosi? Ryby, które łowią w przeręblach
– Jakie zwierzęta ciągną sanie? Renifery i psy
– Jakie zwierzęta mieszkają razem z Eskimosami na ich kontynencie? Foki
6. Igloo – składanie obrazka z puzzli
Na białej kartce narysujcie niebieskim pisakiem półkolisty kształt śnieżnego igloo, zbudowanego z cegieł. Następnie wycinamy go – powstają łatwe puzzle. Na kartce kolorowego papieru – służącej jako tło, rysujemy ołówkiem taki sam kształt ( również cegły). Dziecko ma teraz za zadanie dopasować poszczególne fragmenty puzzli do narysowanego na papierze kształtu. Przykleja poszczególne części w odpowiednie miejsca – budując swój własny lodowy domek. Przykładowe zdjęcie poniżej
7. Praca plastyczna – Eskimos, przykładowa praca poniżej
4 czerwiec – Rysunek dla kolegi z Afryki
- Aktywność fizyczna na powietrzu, stwórzcie tor przeszkód
- Zabawa w ciepło – zimno, rodzic chowa 5 wcześniej umówionych rzeczy, później hasłami ciepło zimno pomaga dziecku je odnaleźć.
- „Ja podczas zabawy” – wykonanie rysunku dla kolegi z Afryki.
Rodzic mówi dziecku, żeby wyobraziło sobie, że gdzieś daleko, np. w Afryce, mieszka dziecko, które chciałoby je poznać. Ale nie zna naszego języka, a dziecko nie zna jego języka. W jaki sposób może mu opowiedzieć o sobie?
Jeżeli dzieci nie domyśli się, rodzic wówczas podpowiada mu, że może opowiedzieć o sobie poprzez rysunek , np. przedstawiając Waszą rodzinę spędzającą wspólny czas albo siebie podczas zabawy na podwórku, w domu.
- Wykonanie rysunku i omawianie go. Czego kolega z Afryki poprzez rysunek mógł się dowiedzieć o dziecku.
- Rozmowy z dzieckiem o tym kim chcieliby być w przyszłości, jaki zawód chcieliby wykonywać.
- Połącz głowy z nogami zwierząt, karta pracy w załączniku.
- Pokoloruj rysunek według kodu, karta pracy w załączniku.
5 czerwiec – Przyjacielem być
- Zabawy kartką – Rodzic składa kartkę na pół, dziecko robi to samo. Pytamy je, co się zmieniło i czy można wrócić do tego, co było na początku. Jeżeli dziecko samo nie dojdzie do tego, to rodzic prostuje kartkę.
- Rodzic zgniata kartkę w kulę. Dziecko robi to samo. Zadajemy takie samo pytanie, jak poprzednio: co się zmieniło i czy można wrócić do tego, co było na początku.
- Rodzic rwie kartkę na małe kawałki, dziecko go naśladuje. Potem jak poprzednio, zadaje takie samo pytanie.
- Słuchanie opowiadania J. A. Hockuby „ O tym jak pluszowy zajączek szukał przyjaciela”
– Chciałbym, żebyśmy zostali przyjaciółmi –powiedział pluszowy zajączek do moherowego szalika, który leżał zwinięty na krześle jak wąż boa. – Jestem taki samotny. Wydaje mi się , że jesteśmy do siebie podobni.
– Podobni? Nie wiem o czym mówisz – odparł szalik. – Jesteśmy wprawdzie w takim samym kolorze i przyjemni w dotyku, ale poza tym wszystko nas dzieli! Na przykład ogon. Mój jest długi i wąski, a Twój okrągły i ledwie widoczny. Ja mam frędzelki, a Ty nie. A poza tym jestem zaprzyjaźniony od dawna z płaszczem. Ostatnio bardzo często razem wychodzimy.
– No cóż, nie będę się narzucać – odezwał się zajączek, a jego uszy opadły. Jak zwykle, gdy był bardzo smutny.
W nocy nie mógł spać. Wydawało mu się, że wiszący na ściennie zegar próbuje do przed czymś ostrzec, a oczy starszej pani z portretu patrzą na niego dziwnie. Ale następnego dnia … – Że też nie wpadło mi to de łebka – powiedział do siebie na głos. – Przecież domowe pantofle Basi mają identyczny ogonek jak ja. I są tylko trochę większe ode mnie. I nigdy nie wychodzą!
Bardzo ucieszył się z tego odkrycia i zawołał do leżącego na podłodze prawego pantofla z brązowym pomponem.
– Wiesz, myślę, że moglibyśmy być przyjaciółmi. Mam taki sam ogonek jak Ty i nigdy nie opuszczam tego pokoju. Myślę, że mielibyśmy sobie dużo do powiedzenia.
– Och, to nie najlepszy pomysł – odezwał się cicho prawy pantofel. – Przecież wiesz, że mam brata. Jego towarzystwo mi zupełnie wystarcza. Ale może poduszka zechce z Tobą porozmawiać? Ale poduszka nie mówiła nic. Spała, jak zwykle, od rana do wieczora.
Zajączek był coraz bardziej markotny. – Nikt nie chce się ze mną przyjaźnić – mruczał cichutko po nosem. I pewnie by się rozpłakał, gdyby nie spojrzenie Pani z portretu.
– Dlaczego nie pomyślałeś o mnie? – odezwał się ktoś cicho.
Musiał być gdzieś blisko, bo zajączek słyszał dokładnie każde słowo.
– Wprawdzie jestem zupełnie inna niż Ty, ale właśnie to może być bardzo ciekawe.
Zajączek rozglądał się dookoła, ale nie domyślał się, kto to mówi.
– Przecież stoję obok Ciebie – znowu usłyszał ten głos. Tym razem pobrzmiewało w nim zniecierpliwienie. – No, co tak się na mnie gapisz? To właśnie ja. Jestem kanciasta, nie mam ogonka i jestem z papieru. Ale mam Ci do opowiedzenia mnóstwo ciekawych historii.
– Och – wyjąkał zajączek. – To naprawdę Ty? Nigdy nawet nie marzyłem o przyjaźni z Tobą.
Jestem taki wzruszony.
Mówiąc to, przysunął się do swojej przyjaciółki i nadstawił uszu, bardzo ciekawy jej opowieści.
A czy Wy wiecie, z kim zaprzyjaźnił się zajączek?
Rozmowa na temat wiersza:
– Kogo szukał zajączek?
– Czy moherowy szalik chciał zostać jego przyjacielem? Dlaczego?
– Czy prawy pantofel Basi z brązowym pomponem chciał zostać przyjacielem zajączka?
Dlaczego?
– Czy poduszka chciała zostać przyjacielem zajączka?
– Kto chciał zostać jego przyjacielem ?
5. Narysuj kto chciał zostać przyjacielem zajączka.
6. Wykonanie portretu swojego przyjaciela i ozdobienie kartki ramką, paskami wyciętymi z kolorowego papieru.
